سالروز تولد مهدی فاطمه(عج) بهانه‌ای‌ است برای عرض تبریک و تهنیت، اما در این میان به نظر می‌رسد که بسیاری از ما، مفهوم و حقیقت انتظار و منتظر را نمی‌شناسیم.

نمی‌دانیم که فرق منتظر ظهور بودن با، در انتظار ظهور بودن چیست.

شاید هنوز نمی‌دانیم؛
ظهور چه کسی؟
چه چیزی؟
چرا انتظار؟
چرا منتظر؟
چرا ظهور؟

قرن‌ها و سال‌ها و ماه‌ها و روزها آمده‌اند و رفته‌اند و شاید من محب اهل بیت(ع) هنوز نمی‌دانم که؛
چرا باید او بیاید!
اصلاً او باید بیاید یا ما باید بریم؟!
از کجا می‌آید؟
به کجا باید برویم؟
چرا 1400 سال است که نیامده؟

خدای مهدی(عج)، این فاصله 1400 ساله ما با یوسف زهرا را از میان بردار، تا ببینیم حکومت صالحان را.

گفته‌اند:
به انتظار نباید نشست؛ به انتظار باید ایستاد.

اما من گمان می‌کنم برای رسیدن به حقیقت انتظار، حتی باید دوید.

بعد نوشت:
یکی از دوستان وبلاگ نویس، این متن را به انگلیسی ترجمه و در وبلاگشان منتشر کرده‌اند که می‌توانید از اینجا آن را بخوانید.
با تشکر از ایشان.


نوشته شده در  پنج شنبه 88/6/26ساعت  5:52 عصر  توسط اسما 
  نظرات دیگران()


لیست کل یادداشت های این وبلاگ
میر حسین موسوی! و حکایتی که همچنان باقیست.
عشق یعنی انتظار مُنتظر...
وعده ما بعداز ناهار! راهپیمایی سبز! روز قدس.
قبه الصخره مسجد الاقصی نیست!؟
کلام نور